Monday, January 21, 2013
หน้า 17-21 ของหนังสือ 365 หน้า : นักเดินทาง (สะพายเป้)
ในช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมต้องเดินทางไปมาระหว่าง กรุงเทพฯ แม่ฮ่องสอน เพราะมีนัดสัมภาษณ์งานกับบริษัททัวร์แห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ
ชีวิตในออฟฟิต
เมื่อมามองดูชีวิตการทำงานในออฟฟิต ผมรู้สึกว่ามันมีเสน่ห์อยู่ไม่น้อย ผมยังคิดถึงเพื่อนๆ ที่บริษัทเก่า ยังคิดถึงชีวิตที่รีบเร่งในเมืองหลวง และคิดว่าถ้าเราสามารถหารายได้เพิ่มอีกหนึ่งช่องทางก็จะทำให้เรามีเงินไปเที่ยวโลกกว้างมากยิ่งขึ้น และที่เมืองเล็กๆ อย่างแม่ฮ่องสอนก็ทำให้ผมรู้สึกเหงาเกินไป เหงาจนจะกัดกินก้อนเนื้อของตัวเองได้แล้ว....จึงคิดว่าเราน่าจะออกไปหาประสบการณ์ทำงานเพิ่มอีกเล็กน้อย ไปหา Connection และความรู้อีกหน่อย ส่วนงานทางนี้ก็คงให้พี่ชายกับแฟนดูแลไปก่อน ส่วนผมก็คงจะเป็น Back Up ทำงาน Marketing และติดต่อหา Agency ในการดึงแขกเข้าพักที่เกสท์เฮ้าส์ และหวังว่างานทัวร์ในกรุงเทพฯ จะทำให้ผมได้ความรู้และประสบการณ์มากขึ้น...
โฆษณากับรถทัวร์
แทบไม่น่าเชื่อว่าเดี๋ยวนี้โฆษณาจะมีบทบาทต่อการใช้ชีวิตของเราทุกหนทุกแห่ง ไม่ว่าจะหน้าจอทีวี ป้ายโฆษณา แผ่นปลิว สปอร์ตวิทยุ และโฆษณาในรถทัวร์ จากการนั่งรถทัวร์ของบริษัทหนึ่งที่ผ่านก็พบว่าเดี๋ยวนี้เค้าเปิดรายการของตัวเองให้กับผู้โดยสารและมีโฆษณาระหว่างรายการด้วย (เหมือนกำลังดูทีวีเลย) แต่ก่อนเราจะคุ้นชินกับการนั่งดูหนัง รายการตลก หรือเพลงซึ้งๆ แต่เดี๋ยวนี้เค้าจับสามสี่อย่างนี้มารวมเป็นรายการของเขาเองแล้วมีโฆษณาแทรกเข้าไปเป็นอีกหนึ่งช่องทางของการหารายได้ของบริษัททัวร์...ส่วนผู้โดยสารอย่างเราก็ต้องกล้ำกลืนฝืนยอม....
แดนดิน
21 มกราคม 2556
ณ เมืองสามหมอก แม่ฮ่องสอน
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment