หน้า 9-11 ของหนังสือ 365 หน้า : ตอน - กรุงเทพฯ เมืองฟ้าอมร

อาทิตย์นี้มีความจำเป็นต้องลงมาทำธุระที่กรุงเทพฯ เพราะต้องไปยื่นขอวีซ่าไปพม่าและเข้าไปคุยกับบริษัททัวร์แห่งหนึ่งแถวราชเทวี

ทุกครั้งที่เดินทางเข้ากรุงเทพฯ เงาแห่งความทรงจำก็จะตามมาด้วยเสียทุกครั้ง เวลาผ่านสถานที่ต่างๆ ที่เคยผูกพันครั้นวันวานก็ทำให้รู้สึกใจหายอยู่เสมอ

กรุงเทพฯ กับความทรงจำ

เราไม่รู้หรอกว่าอดีตที่ผ่านเราไปและทิ้งร่องรอยแห่งความทรงจำไว้กับเราจะเป็นเงาติดตามตัวเราได้นานแค่ไหน เช้าวันแรกที่สัมผัสกรุงเทพฯ ณ ถานีขนส่งหมอชิต ภาพแรกในอดีตเมื่อเกือบสองปีที่แล้วก็แวบเ้ข้ามาในห้วงความทรงจำของฉันทันที....คุณเคยหลงรักผู้หญิงคนหนึ่งอย่างหัวปักหัวปำไหม และเวลาที่คุณเข้าขั้นบ้าได้ถึงเพียงนั้น คุณจะทุ่มเททำอะไรบางอย่างโดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ฉันยังจำได้ดีในครั้งหนึ่งที่ยอมทุ่มเทไปหาเด็กสาวคนหนึ่งที่กำลังเรียนอยู่ที่วิทยาลัยแห่งหนึ่งกลางหุบเขาแห่งเมืองกะหรี่ปั๊บทุกอาทิตย์และกลับเ้ข้ากรุงเทพฯ โดยรถทัีวร์สายโคราชในเวลาเกือบสองทุ่ม กว่าจะเดินทางมาถึงหมอชิตก็ปาเข้าไปสี่ทุ่มแล้ว ฉันยังจำได้ดีถึงเวลานั้นที่สะพายเป้รีบวิ่งขึ้นแท็กซี่หรือไม่ก็รถเมล์เพื่อเดินทางกลับที่พักแล้วก็รีบอาบน้ำเตรียมบทเรียนที่จะไปสอนเด็กๆ ในวันรุ่งขึ้น (ตอนนั้นฉันยังเป็นครูสอนภาษาอังกฤษอยู่ที่โรงเรียนแห่งหนึ่งย่านเอกมัย) ฉันตื่นแต่เช้าก่อนหกโมงเพื่อรีบเดินทางไปทำงาน ถึงจะเหน็ดเหนื่อยเพียงไหนฉันก็ไม่เคยบ่นเอากับใคร แต่สุดท้ายสิ่งที่ฉันได้รับกลับเป็นความเสียใจที่ยังเป็นเงาติดตามตัวฉันจนถึงทุกวันนี้ และเมื่อวันก่อนฉันก็เพิ่งรับรุ้ความจริงข้อหนึ่งว่าเด็กสาวคนนั้นเธอก็ยังใช้มุขเดิมๆ กับเด็กหนุ่มอีกคน...ฉันได้แต่หัวเราะให้กับตัวเองที่เมื่อย้อนมองดูเวลาที่ฉันยอมทุ่มเทให้กับเธอคนนั้นมันช่างไร้ค่าเสียสิ้นดี

กรุงเทพฯ กับความทรงจำที่ฉันได้สัมผัสอีกครั้งคือวันศุกร์ตอนบ่ายของวันนี้ เมื่อมีธุระต้องผ่านไปแถวสีลม ย่านที่ฉันเคยทำงานให้กับบริษัทไอทีแห่งหนึ่ง ฉันยังจำได้ดีถึงบรรยากาศการทำงานแบบเพื่อนที่ยังคงอยู่ในใจฉันไม่จางหายและเมื่อทราบข่าวว่าบริษัทแห่งนั้นได้ย้ายสำนักงานไปที่อื่นแล้วก็ทำให้รู้สึกใจหายไม่น้อย ฉันยังจำได้ที่เจ้าของบริษัทฯ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นเพื่อนฉันมากกว่าชอบพาฉันและเพื่อนอีกคนไปคุยเรื่องงานที่ร้าน Starbucks ในตอนบ่ายๆ ของวันอยู่เสมอ...สีลมก็ยังคงพลุ่กพล่านสมเป็นย่านธุรกิจไม่เปลี่ยนแปลง

กรุงเทพฯ กับหญิงสาว

ผู้หญิงในกรุงเทพฯ ก็มีเสน่ห์ไม่แพ้หญิงสาวทางภาคเหนือ แต่ดูมีความมาดมั่นหยิบโหย่งมากกว่า เวลาที่คุณผ่านเข้าไปในย่านออฟฟิตในเวลาเที่ยงแล้วเห็นหญิงสาววัยทำงานเดินไปทานข้าวหรือเวลาที่นั่งรถไฟฟ้าแล้วมีหญิงสาวกลุ่มนั้นอยู่ใกล้ๆ ผมว่าถ้าคุณเป็นชายแท้คงต้องมีแอบมองไม่มากก็น้อย แล้วคุณเธอก็ดูเหมือนจะรับรู้ถึงสายตาของผู้แอบมองไ้ด้อย่างดี สำหรับฉันแล้วเวลาที่เธอมองกลับมาฉันเป็นต้องแอบหยิบแว่นดำขึ้นสวมใส่ปิดบังอำพรางความบ้าทันที....

กรุงเทพฯ กับรถติด

ไม่ว่าจะอีกกี่ปีกี่่ชาติ กรุงเทพฯ ก็ยังขึ้นชื่อเรื่องรถติดและคงจะไม่มีอัศวินขี่ม้าขาวคนไหนมาแก้ปัญหานี้ได้แล้ว......