Tuesday, July 16, 2013

โลกนี้ไม่ได้ส่งคุณหรือผมมาเพียงลำพังแต่ได้ส่งใครอีกคนมาเป็นเพื่อนคู่ทุกข์คู่ยากด้วย...ออกเดินทางแล้วคุณจะค้นพบในสิ่งที่กำลังค้นหา...


โลกนี้ไม่ได้ส่งคุณหรือผมมาเพียงลำพังแต่ได้ส่งใครอีกคนมาเป็นเพื่อนคู่ทุกข์คู่ยากด้วย...ออกเดินทางแล้วคุณจะค้นพบในสิ่งที่กำลังค้นหา...

     โลกนี้ไม่ได้สร้างเราให้เกิดมาเพียงลำพังแต่ได้สร้างใครอีกคนให้มาเป็นเพื่อนเราด้วย เพื่อน ในที่นี่ไม่ได้หมายถึงเพื่อนรักสนิทสนมแต่หมายถึงเพื่อนทุกข์เพื่อนยากที่จะอยู่กับเราไปจนวันตาย เพื่อนคนนี้ไม่ได้ค้นพบง่ายๆ ต้องใช้เวลาและความอดทน กว่าจะค้นเจอก็ต้องผ่านความเจ็บปวดมาไม่มากก็น้อย ใครบางคนใช้เวลาไม่นานในการค้นหาเพื่อนคนนั้นแต่ใครบางคนใช้เวลาทั้งชีวิตกว่าจะพบเจอแต่นั่นนับว่ายังโชคดีกว่าใครอีกคนที่ไม่มีโอกาสได้พบเจอเพื่อนคนนี้เลยตลอดทั้งชีวิต...โลกนี้กว้างใหญ่นัก มีผู้คนมากมายที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเราแล้วก็จากไปพอถึงช่วงเวลาหนึ่ง เราอยู่กับความฝันและความหวังว่าพรุ่งนี้จะต้องดีกว่าเดิม เรามีศรัทธาและเชื่อมั่นเสมอว่าเส้นทางที่เราเลือกเดินนั้นคือเข็มทิศที่จะนำเราสู่แสงสว่างของชีวิตในวันหน้า....

โลกนี้ไม่ได้แยกคนดีหรือคนเลวออกจากกันอย่างชัดเจน ออกเดินทางแล้วคุณจะพบว่าคนดีก็มีส่วนเลวคนเลวก็มีส่วนดี คละเคล้ากันไป

   เราต่างมีเป้าหมายและวิถีทางแห่งตนในการก้าวเดิน ไม่มีใครมาขีดเส้นชีวิตเรา ทุกการกระทำและการตัดสินใจล้วนมีเราเป็นเหตุแห่งผลทั้งสิ้น...เราคิดว่าคนนั้นดี แต่ใครบางคนกลับมองต่างมุมจากที่เราเชื่อ มันจะผิดหรือไม่ที่เราจะชี้นิ้วบอกใครสักคนว่าเป็นความถูกผิดหรือขาวดำ หากวันหนึ่งเราคิดเช่นนั้นเท่ากับเรากำลังตั้งตัวเองเป็นศูนย์กลางแห่งความดีงาม โลกนี้ไม่มีดำสนิทหรือขาวกระจ่างจนทำให้เราสามารถปักใจได้เต็มร้อยว่านั่นคือความถูกผิด สิ่งที่เราเห็นอาจเป็นแค่มุมใดมุมหนึ่งของมุมที่เหลือก็เป็นไปได้...คุณเชื่อได้เต็มร้อยหรือไม่ว่าคนคนหนึ่งจะขาวสะอาดดีงามไปเสียทุกอย่างหรือมืดดำชั่วร้ายทั้งหมด...สิ่งที่คุณได้ยินหรือรับรู้มาอาจเหมือนนิยายประโลมโลกให้คุณอยู่ในมิติแห่งความมืดบอดก็เท่านั้น...
   การเดินทางได้เปิดดวงตาและจิตใจของเหล่าผู้แสวงหา หนุ่มสาวอย่างเรายังมีความฝันและแรงบันดาลใจในการขับเคลื่อนชีวิต อย่าให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งมากีดกางขวางกั้นให้เราต้องจมปักกับสิ่งเดิมๆ หรือการกระทำซ้ำๆ ซากๆเพราะนั่นคือชีวิตที่ไม่ไหววุ่น เหมือนฉากละครที่ฉายวนไปวนมาให้รู้สึกจำเจเบื่อหน่ายเกินกิน
   อีกเพียงไม่กี่วันก็จะถึงวันหยุดยาว เราลองใช้เวลานี้ออกเดินทางไปที่ไหนสักแห่ง ลองหาจุดหมายปลายทางที่แตกต่างจากเส้นทางที่เราเคยก้าวย่ำเหยียบไป โลกใบนี้กว้างใหญ่ไพศาล ยังมีเมืองเล็กๆ สถานที่สวยๆ อีกเยอะแยะมากมาย ลองเปลี่ยนมุมมองและออกไปค้นหาดู บางครั้งเราอาจจะเจอเพื่อนคนนั้นในดินแดนแห่งใดแห่งหนึ่งก็เป็นไปได้..

  แดนดิน
16 กรกฏาคม 2556


No comments: